myspace backgrounds
Myspace Backgrounds

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Ή σαλπάρεις ή σαλτάρεις.Διάλεξε.

Δεν ξέρω τι αρχή να κάνω.Πώς να εκφράσω όλα όσα θέλω,μη κατατώντας φορτική,υπερβολική ή ό,τι άλλο.
Ζώντας μόνη 8 χρόνια τώρα,έμαθα να αντιμετωπίζω άσχημες καταστάσεις-ζητώντας πάντα τη βοήθεια των γύρω μου.Αυτό έμαθα να κάνω,αυτό έκανα.Στηριζόμενη πάντοτε στο ένα μου πόδι και στο πόδι κάποιου άλλου,περνούσαν τα προβλήματα και έπεφτα στα μαλακά.Πάντοτε.
Πολλές φορές θεωρήθηκα αθώα,με την έννοια της αφελής,της χαζής,της εύθραστης,του "ανάπηρου" κοριτσιού με τις "πατερίτσες" που ζει σε έναν δικό της κόσμο μονίμως.Και το αποδέχτηκα.Γιατί αυτό είμαι.
Κάποιοι άνθρωποι σε αναγκάζουν να μπεις στον δικό τους κόσμο.Κι εκεί διαπιστώνεις για ούτε πρώτη ούτε τελευταία φορά πόσο πεισματικά θέλεις να παραμείνεις στο δικό σου.
Άνθρωποι χωρίς ζωή δική τους,ανακατεύουν τη δική σου και τη λερώνουν με τον χειρότερο τρόπο.Άνθρωποι (;;) που κύριος στόχος τους είναι πώς θα σε διαβάλλουν,πώς θα σε μειώσουν και πώς θα πατήσουν στις αδυναμίες σου για να σε τσακίσουν.
Υπόκοσμος.Η πιο επικύνδινη πάστα ανθρώπων.Τρέφονται με τη θλίψη σου και ικανοποιούνται με τον πάτο σου.Το αθώο κουτσομπολιό ανεβαίνει level και γίνεται προσβολή.Γίνεται λάκκος σκαμμένος με χαιρεκακία και υποκρισία.Γιατί το χέρι που σκάβει έχει πάνω απ'όλα τον καθωσπρεπισμό αρετή.
Κι εκεί επιλέγεις:
1)Η' προσπαθείς μονίμως να τον ξεσκάβεις
2)ή τους πληρώνεις και κανάν Αλβανό για βοήθεια.

Η εβδομάδα που πέρασε,φάνηκε μήνας.Λύγισα,έκλαψα,μαζεύτηκα εντελώς στη γωνιά μου,έχασα τον ύπνο μου και μέτρησα συνολικά καμιά 100 τσιγάρα.Και σήμερα,Παρασκευή πια,λέω το εξής,εννοώντας το λέξη προς λέξη:

Ρε δε μου πάτε στο διάολο λέω εγώ,
έχω την υγειά μου,την οικογένειά μου,ανθρώπους που αγαπούν κι εμένα και ό,τι πάτε να διαβάλετε και κακώς χαλάλισα όλα αυτά,δίνοντάς σας αξία.Ζήστε μέσα στην άδεια ζωή σας και συνεχίστε να πολεμάτε ο,τι δε φτάνετε.Από σήμερα απλά δεν υπάρχετε.Απλά.Οι πράξεις σας σάς καθιστούν αμελητέες ποσότητες στα μάτια μου και στα μάτια εκείνων που βλέπουν  πιο πέρα από ένα ψεύτικο ενδιαφέρον.
Αποτελείτε τη χειρότερη εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.

Ο κόσμος δεν είναι ονειρικά πλασμένος,λένε,κι έχουν δίκιο.Όταν συναντάς,όμως,τέτοιες αποκλείνουσες συμπεριφορές ανθρώπων,εύχεσαι πραγματικά να μην αντιπροσωπεύουν αντικειμενικό δείγμα κοινωνίας.Πολλή σαπίλα.Πολλή βρωμιά.
Χίλιες φορές αφελής και απονήρευτη,πάρα αυτό το χάλι.

Φιλιά και πάνω από όλα αγάπη γαμώτο.

ΥΓ:Ίονν,δημόσια συγνώμη για το απότομο σχόλιο.Ελπίζω να κατανοείς τη ψυχολογία μετά τα παραπάνω.




11 σχόλια:

D.Angel είπε...

Ωχ...άστραψε και βρόντηξε το Dreameraki
Κι εγώ κάπως έτσι είμαι αλλά δεν έκανα 100 τσιγάρα κ δεν χαλάστηκα τόσο!
Απλά σιχάθηκα τους ανθρώπους σε ολόκληρο το σύμπαν!Χα χα χα
Φιλιά πολλά γλυκιά μου

Ανώνυμος είπε...

Όταν κάποιος είναι ανοιχτός και δεν ντρέπεται να τσαλακωθεί αυτό μοιραία συμβαίνει.
Γιατί εσύ λες τον πόνο σου, τα μικρά ή μεγάλα προβλήματα και αυτόματα γίνεσαι στόχος για κάποιον που ζει για να στοχοποιεί τους άλλους.
Από την άλλη μέσα από τον αυθορμητισμό και την αθωότητά σου είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου.
Αν οι άνθρωποι ως προς αυτό χωρίζονται σε αυτές τις δύο κατηγορίες, τους ανοιχτούς που εκτίθενται και τους κλειστούς χαιρέκακους που επιτίθενται είναι προτιμότερο να είσαι ανάμεσα στους πρώτους.
Κι εμένα μου συμβαίνει συχνά αυτό αλλά πιστεύω οτι έτσι πιο γρήγορα αποκαλύπτεται και η πρόθεση του άλλου.
Σίγουρα σε ρίχνει αλλά βγαίνεις κερδισμένη στο τέλος. Είναι σαν εντατικά στην ανθρώπινη υποκρισία.
Φιλιά.

Ο Αλχημιστης είπε...

Δυστυχως υπαρχουν και τετοιοι ανθρωποι. Ελπιζω οπως και εσυ να μην αποτελουν αντιπροσωπευτικο δειγμα της κοινωνιας.

Ειναι σκληρο να πρεπει να ανεχτεις τετοιες καταστασεις αλλα δεν μπορεις να την γλιτωνεις συνεχεια δυστυχως. Ολο και καπου θα σε περιμενουν για να σου χαλασουν την διαθεση...


Για αυτο προτεινω ελαφρια διαθεση...Ξερεις....Να περπατας στην γη αλλα να ταξιδευεις στα συννεφα...


Την καλησπερα μου! Καλως σε βρηκα!

IonnKorr είπε...

Οι τρείς παραπάνω από μένα δηλ. η Αντζελίνα, η AND και ο Αλχημιστής στα είπαν όλα. Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι.

Ο Κόσμος είναι απόλυτα βρώμικος. Προσπαθούμε να μας λερώνει όσο γίνεται λιγότερο.

elena porcupine είπε...

Δεν ξέρω τις λεπτομέρειες κι ούτε με ενδιαφέρει να τις μάθω...Μου φτάνει που σε βλέπω να ξεσπάς, αφού πρώτα πέρασες το στάδιο της απόγνωσης και της απομόνωσης!!!Ένα θα σου πω.Αυτούς που λες να τους λυπάσαι.Θα τους βρει στη γωνία το κακό που σου κάνανε, γιατί ρόδα είναι και γυρίζει κι όλα εδώ πληρώνονται!!!Τα πιστέυω τόσο πολύ αυτά...Εσύ να είσαι εντάξει με τον εαυτό σου κι άσε τους άλλους να νομίζουν πως σε τσάκισαν.Δυνατότερη βγήκες από όλο αυτό.Να είσαι σίγουρη!!!

Μια μεγάλη αγκαλιά θέλω να κάνω και να σε φτάσω!Να σε κλείσω μέσα και να σε αποκοιμίσω γλυκιά μου φιλεναδούλα!

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Κάτι τέτοια δεν πρόκειται να λείψουν από την ζωή τους καθενός μας.
Αρκεί μόνο να γίνουμε "χοντρόπετσοι" και να τα αντιμετωπίζουμε με χαμόγελο.
Αυτό το χαμόγελο είναι το καρφί στο μάτι τους.
Μη λυπάσαι και στενοχωριέσαι, κοριτσάρα, αργότερα θάρθουν κι άλλα!
Ζωή είναι αυτή και μαλιστα χωρίς την κότα.

Καλό Σ/Κ

AERIKO είπε...

Ότι έχει ψυχή και ξεχωρίζει οι άνθρωποι το Φθονούν και προσπαθούν να το λασπώσουν γιατι η καθαρότητα φοβίζει..τους θυμίζει αυτό που απαρνήθηκαν χρόνια πρίν..την ανθρωπινη υπόσταση τους δηλ.Φορούν εκεί πέρα μια μάσκα κι αντι να κοιτάξουν βαθιά μέσα τους βγαίνουν έξω κι όποιον πάρει το βόλι.Πικραίνεσαι δε λέω αλλά μετα χαμογελάς δυναμώνεις και νοιωθεις όμορφα που αντιστεκεσαι και παραμένεις με όποιο τίμημα στην φυλή των Ανθρώπων.Αυτων που προσπερνουν τα γελοία τα φτηνά και ζεσταίνονται απο το φως της ψυχής τους.Εσυ να συνεχίσεις να μετράς τα φωτεινά άστρα του προσωπικού ουρανού σου και ασε τους άλλους να σκάβουν λάκκους..μα πάντα στραβοπατανε και πέφτουν οι ίδιοι μέσα.Τα Ζω τα αντιμετωπίζω συνέχεια.Στην Αρχη μάτωνα...τωρα τα προσπερνώ και συνεχίζω να περπατώ εστιάζοντας στα όμορφα.

Όμορφο Σ/Κ εύχομαι.

elena porcupine είπε...

Καλημεεεεεεεεραααααααααααααα!!!

:-)

Χαμόγελο;Έτσι!

Σμουτς!!!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αν με οδηγει σωστα το ενστικτο μου, κατι πρεπει να συνεβει με το νεο αισθημα...
Συμβουλη 1 Συνεχισε να ζεις στον δικο σου κόσμο αλλα χωρις δεκανικια, εκει δεν μπορει να σε ενοχλησει κανεις....
Συμβουλη 2 Το χειροτερο λαθος που θα μπορουσες να κανεις ειναι να σιχαθεις ΟΛΟ το κοσμο....γιατι τοτε θα πρεπει να σιχαθεις κα τον ιδιο τον εαυτο σου αφου μεσα στον κοσμο ανηκει κι αυτος....
Λουλουδια μπορεις να συναντήσεις παντου οπως εξίσου και αγκάθια μπορεις να συναντησεις παντου...
Σε φιλω

TzinaVarotsi είπε...

έτσι είναι η ζωή, πρώτα παθαίνεις και μετά μαθαίνεις, δυστυχώς!

Vangel Greko είπε...

Ντριμεράκι άγριο να ρίχνει "καντήλια" !!

μακάρι να υπήρχε ένας τρόπος να "καθαρίσει" αυτή η σαπίλα!!

Να χαμογελάς για να κάνεις τους άλλους ν'ανησυχούν!!

Τα σέβη μου!!