Σαν ταλαιπωρημένοι βεδουίνοι!!

Όταν αντικρύσεις τους Παξούς,ξέρεις από το πρώτο λεπτό πως αυτό το νησί προσφέρεται για ηρεμία και χαλάρωση.

Όταν η παρέα σου είναι για τη..Λέρο όμως,τότε η ηρεμία παίρνει τον δρόμο που της πρέπει,τον αγύριστο!

Προτελευταία μέρα στο νησί και,ενώ από 3 μείναμε 2,αποφασίζουμε με τη φίλη Ε. να επισκεφτούμε τη πολυδιαφημιζόμενη παραλία,γνωστή ως <<Βλέπω το θάνατό σου>> (το γιατί θα το καταλάβεις στη πορεία!)

Τα λόγια του ταξιτζή ήταν ξεκάθαρα.Στα 300 μέτρα,από το σημείο που μας άφησε,θα φτάναμε στη παραλία!Ξεκινήσαμε κι εμείς ολόχαρες,μέσα στη φύση,πέρασαν τα 300 μέτρα,καταλήξαμε να περπατάμε για 40 λεπτά minimum,κάψαμε μέχρι και το αρνί του Πάσχα και θάλασσα πουθενά!Ο ήλιος να καίει τις πέτρες,ερημιά παντού κι ενώ εμείς οραματιζόμασταν τα <<Νερααααά>> σαν τη Βλαχοπούλου στη ταινία <<Μια Ελληνίδα στο χαρέμι>>,βλέπουμε μπροστά μας ένα δρομάκι κατηφορικό με προειδοποιητική ταμπέλα <<Προσοχή κατολισθήσεις>>!!Το δρομάκι μέσα στα βράχια και τα ξερά κλαδιά,απότομο και ολισθηρό,η φίλη μου να με βρίζει για την φαεινή μου ιδέα,εγώ να κάνω τη γενναία και την ανέμελη,σφιχταγκαλιασμένες η μία πάνω στην άλλη,φτάσαμε στη πολυπόθητη Ιθάκη!

Κι ήταν ακριβώς έτσι:

Ονειρευόμασταν ξαπλώστρες και mochito εμείς!

Ούτε σήμα στο κινητό,ούτε σκιερό σημείο,ούτε ψυχή!!Μόνο κάτι περίεργα πουλιά πετούσαν από πάνω μας!Κι εδώ κολάει η φράση <<Σκάσε και κολύμπα>>.Σκάσαμε,λοιπόν,αλλά πού να κολυμπήσεις!Ένα βήμα στο βότσαλο,δύο στον ωκεανό!Κάναμε τον σταυρό μας,αγκαλιαστήκαμε,φιληθήκαμε και μπήκαμε!

Και ενώ είχαμε πάθει σίγουρα από 2-3 ηλιάσεις η κάθε μία και δεν πολυνιώθαμε,ήρθε το δεύτερο πλήγμα:Το κύμα πήρε τα παντοφλάκια μου!!Εντάξει,το μόνο μου έμενε μετά από αυτό ήταν να πηδήξει καρχαρίας έξω στην άμμο και να με φάει!Το πώς γυρίσαμε,το αφήνω στη φαντασία σου!Αρκεί να δεις αυτό:

Από εκείνη τη μέρα,ζω τη κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία!!!Η ζωή είναι όμορφη,με ή χωρίς παντόφλες!Κι αν έχεις δίπλα σου ανθρώπους που μπορείς να γελάς με ο,τι στραβό κι ανάποδο μπορεί να σου τύχει,τότε είναι ακόμη πιο όμορφη!

Το παραπάνω περιστατικό ήταν από τις πιο αστείες στιγμές των διακοπών!Μην απορήσεις το γιατί,είπαμε,είμαστε για τη Λέρο!Κατά τα άλλα,δε παρεκκλίναμε πολύ της πορείας μας:Φαί,ποτό,τσιγάρο και μαύρισμα!Οι Παξοί είναι μαγεία!Κυρίως ζευγαρονήσι μεν,αλλά αν η παρέα είναι καλή,όλα φαίνονται μαγικά!Αν έχεις κλίση στους Ιταλούς,είναι το ιδανικό μέρος!Στους Αντίπαξους δε,χαζεύεις από την ομορφιά και κάνεις το καλύτερο μαύρισμα!

Επανήλθα στη θαλπωρή του σπιτιού μου!Μην ακούσω κανέναν να ευχηθεί <<Καλό χειμώνα>>,τον έφαγα!

Φιλιά πολλά και καλά να περνάτε!!