Careless Whisper

Βράδυ καλοκαιριού,

ώρα ακαθόριστη,από εκείνες που,αν δεν έχεις ρολόι,δε ξέρεις αν σουρουπώνει ή χαράζει,

η ώρα που ο ουρανός παίζει με τα χρώματα αναποφάσιστα.. 

Επιστρέφοντας για το σπίτι,επιλέγω για πρώτη φορά μια άλλη διαδρομή.

Αφήνω την ασφάλεια της συνήθειας και βγάζω δεξί φλας.

Ξέρω πού θα με βγάλει,πριν χρόνια ερχόμουν από εδώ για να πω μυστικά.

Όσο και να θέλεις να χαθείς σε αυτή τη πόλη,σε κατατοπίζουν οι αναμνήσεις.

Στο ράδιο,η φωνή του George Michael..

μαγική,ευλογημένη.. 

πάντα πίστευα πως ό,τι περίειχε σαξόφωνο,θεωρούνταν ερωτικό..

Σταματάω στο μέρος των μυστικών.

Και απέναντι ακριβώς το φεγγάρι.

Φεγγάρι περασμένης πανσέληνου..

Ποτέ δε συμπάθησα τα γεμάτα φεγγάρια,έχουν τόσα μάτια να τα κοιτάζουν.

Προτιμώ αυτά που περνούν απαρατήρητα,όπως το σημερινό.

Ελα,έλα να κάτσεις μαζί μου να σου πω τα μυστικά μου..τα ξέρεις,ε;

Τελικά,τίποτα δε μπορώ να σου κρύψω;;

Μήπως μπορείς να μου μαρτυρήσεις εσύ μυστικά;;

Να μαρτυρήσεις τις απαντήσεις που δεν δίνει καμία λογική και κανένα στόμα..;

Τα χείλη μου θα είναι σφραγισμένα..

Όχι,όχι,μη κρύβεσαι,στάσου..

Να δοκιμάσω την εχεμύθειά σου ήθελα μόνο..

Εξάλλου τα φεγγάρια εμφανίζονται για να ακούν μυστικά και 

να τα μαρτυρούν μέσω της έντονης σκέψης του αποδέκτη τους..

Σήμερα,όμως,στέκομαι εδώ μπροστά σου και σου ζητώ μια διαφορετική αποστολή:

Να μαρτυρήσεις τα πιο κρυμμένα μυστικά μου.

Κανείς δεν θα αντισταθεί στη γοητεία σου και θα σε ακούσει.

Το χρωστάς στην ευαισθησία που μου προκάλεσες..

Θα το κάνεις;

Σταγόνες βροχής:

μήνυμα ότι το αίτημα θα γίνει αποδεκτό;

Ας μείνει ερώτημα,εξάλλου,σιγά μη μου το μαρτυρήσει!

Η δική μου αποστολή εξετελέσθη:

Κατάφερα να χαθώ..