Η Άριελ και οι εφτά Νάνοι!

Είδες το κοριτσάκι του video;Χαριτωμένο,ε;Δεν σου προκαλεί καμία εντύπωση,είναι χαρούμενη που τη πήγαν οι δικοί της στη θάλασσα,ενώ πιο πριν θα γκρίνιαζε για κανένα 3ωρο,γιατί "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα".

Το μοναδικό,ίσως,παιδάκι,που έκλαιγε με το που έβλεπε σύνεργα παραλίας,ήμουν εγώ.Από μικρή στραβόξυλο,αλλά έχω επιχειρήματα και μη κρίνεις ίνα μη κριθείς!

Βρεφική ηλικία:Πριν προλάβω να εξοικειωθώ με αυτό που λέγεται θαλασσίτσα-μπρατσάκι-πλιτς πλατς,ο μπαμπάς μου είχε τη φαεινή ιδέα να με αρπάζει και να με πετάει στα ρηχά (γι'αυτόν),στα σαγόνια του καρχαρία Νο 2 (για μένα).Ήταν μοντεσσοριανή μέθοδος κολύμβησης,μη νομίζεις.Εγώ να τσιροκοπάω από το κλάμμα,ο μπαμπάς-Μοντε-sorry να με κυνηγάει,η μαμά μου να γελάει κι η αδερφή μου-κατά ένα χρόνο μικρότερη-να με κορο'ι'δεύει!Πολύ ωραία περνούσαΝε!Αφού πέρασαν έτσι λίγα χρόνια και είχα αποδεχτεί τη κατάσταση εις βάρος μου,ήρθε ο καιρός που έμπαινα μόνη στη θάλασσα.Ξεκίνησα από τα ρηχά και εκεί παρέμεινα...

Νηπιακή ηλικία:Μια ωραία Αυγουστιάτικη ημέρα,ενώ παίζαμε και πλατσανίζαμε με τη παιδάκια των φίλων μας,ξαφνικά βρέθηκα να παίζω με παιδάκια αγνώστων.Και οι άγνωστοι πολλαπλασιάστηκαν,όταν,μετά λύπης μου,διαπίστωσα ότι δε βρίσκω κανένα γνωστό δίπλα μου!Φαντάσου ένα μούλικο να γυρνάει από πετσέτα σε πετσέτα και να κλαίει φωνάζοντας <<Χάθηκααααααα>>.Ευτυχώς,με εντόπισε ο καντινιέρης (από τότε τους έχω μέσα στη καρδιά μου και τους τιμάω δεόντως) και φώναξε από το μεγάφωνο την απώλεια μου και ήρθαν και με μάζεψαν.Κι έτσι βρέθηκα εγώ να κυνηγάω τους δικούς μου,από το να με κυνηγούν αυτοί.Εδώ κολλάει το "Ρόδα είναι και γυρνάει"!(Από τότε είχα χαθεί άλλες 2 φορές,αλλά ειδικά πίσω από το περιστατικό της θάλασσας κρύβονται πολλά χρόνια ψυχανάλυσης)!!

Ενηλικίωση ή αλλιώς ηλικία γα'ι'δούρας:Ε πλέον,χανόμουν εσκεμμένα!Μεγάλωσα για!Βουτούσα,τσαλαβουτούσα,εγώ και ο Φλίπερ το δελφίνι ήμασταν!Μέχρι που έπαθα κράμπα στο πόδι στα 3 μέτρα βάθος και μόνη!Ε εντάξει!Αυτό ήταν!Αν σκεφτείς ότι από τότε δε ξεπερνάω τα 1.65 μέτρα βάθους,μάντεψε το ύψος μου!(Μη τυχόν δω πιθανές απαντήσεις στα σχόλια!)Πλέον μπαίνω με αέρα Beywatch στο νερό και καταλήγω να πιάνω κουβέντα με τις ηλικίες που μιλούν για το πόσα κουβαδάκια έχουν και πόσα παγωτά έφαγαν,ενώ χαιρετάω από μακρυά όλους τους συνομήλικούς μου,τύπου <<Γιούχου,περνάω πολύ ωραία εγώ εδώ!!Μπορώ να έρθω,αλλά έχω εποικοδομητική συζήτηση μωρέ,πιο μετά πιο μετά>>!!

Και η διπλωματική-υπεράνω-κατακλείδα:

Αλήθεια,τη λατρεύω τη θάλασσα.Μπορώ να κάθομαι με τις ώρες στο νερό.Φοβάμαι μεν τα βαθιά,αλλά δικαίως!Μπορεί στα θαλάσσια σπορ να βγάζω μόνο φωτογραφίες από μακρυά!Μπορεί να με πιάνει υστερία,αν βουτούν όλοι μαζί πάνω στο ποδήλατο (αλλά να σημειωθεί ότι ανεβαίνω,μέχρι να με γυρίσουν πίσω),μπορεί να είμαι ανειδίκευτη στις ρακέτες,αλλά πρόσεξε:Έχω μάθει από εμπειρία χρόνων πόσα παγωτά τρώει κατά μέσο όρο ένα παιδί στη θάλασσα,έχω μάθει να κάνω τους καλύτερους πύργους,προσεχώς και πριγκίπισσες-και ξέρω επίσης να αναγνωρίζω και ψαράκια!Επίσης,είμαι η καλύτερη στις βουτιές,συγκριτικά με τα άλλα παιδιά,καθώς έχω το θράσσος να διαγωνίζομαι μαζί τους και να νιώθω και leader τους!Χα!

Μη μου πεις ότι είναι λίγα τα προτερήματα της θέσης μου!Γιατί θα θεωρήσω ότι ζηλεύεις και δε θέλω τέτοια ένστικτα εδώ μέσα!
Ευχαριστώ!