Πέρασε ένας χρόνος..

,Πέρασε ένας χρόνος,πώς κατάφερες να περάσει τόσο γρήγορα ο καιρός;;Σαν χθες με μάλωνες που αδυνάτησα.Το μόνο σου άγχος να ταίζεις όλο τον κόσμο.<<Σαν σπουργιτάκι τρως>> η ατάκα σου.Σαν χθες κοιμόμασταν σε σένα και κάθε φορά ερχόσουν αθόρυβα στον ύπνο μας να μας σκεπάσεις.Σαν χθες μου τραγουδούσες <<Θα σπάσω κούπες>> και ο παππούς μου φιλούσε τα χέρια.Σαν χθες μας ξυπνούσες τα πρωινά της Κυριακης για να πάμε στην εκκλησία και μετά μας έπαιρνες ζεστή τυρόπιτα.Έκλεισε το μαγαζάκι,έγινε κομμωτήριο.Και στην εκκλησία σου δεν ξαναπήγα από τότε που σε βγάλαμε από εκεί.Δεν περνάω ούτε από έξω,δεν μπορώ.Σαν χθες ήταν που τρώγαμε τα γεμιστά σου,της μαμάς δεν τρώγονται.Σαν χθες ήταν που σου τραγουδούσα και ήσουν η μόνη που δεν κορόιδευες.Σαν χθες ήταν που έδινες λύση για όλα και παρότι μικροσκοπική και αφανής,ήσουν η δύναμη.

Πέρασε ένας χρόνος,πώς κατάφερες να περνάει τόσο δύσκολα ο καιρός;Τίποτα δεν είναι το ίδιο.Όλοι ακόμα κρυφοκλαίμε και προσποιούμαστε μεταξύ μας.Είναι φορές που μου λείπεις ανυπόφορα και σου θυμώνω.Κι άλλες που θυμώνω μαζί μου,που σου έκλεισα το τηλέφωνο βιαστικά,ξέροντας πως θα σε δω το βράδυ.Δεν σε πρόλαβα.Και τρέμω στην ιδέα οτι σε λίγα χρόνια θα φέρνω στο μυαλό μου τη φωνή σου και δεν θα τη θυμάμαι..

Μέσα σε έναν χρόνο ήρθες 3 φορές στον ύπνο μου,σε μένα ήρθες τις λιγότερες.Κι ενώ θα έπρεπε να χαίρομαι,ξυπνάω και θέλω να μείνω όλη τη μέρα στο κρεβάτι,σαν άρρωστη είμαι.Ο παππούς σε ψάχνει ακόμη.Τηλεφωνεί ακόμη στο χωριό κι όλοι του λέμε ψέμματα,όπως μας είπαν οι γιατροί..Τίποτα δεν είναι το ίδιο.Τα ντουλάπια της κουζίνας άλλαξαν.Ακόμη βάζω το χέρι μου στο γνωστό σημείο που έκρυβες καραμέλες,μα δεν έχει.Και πίνω ακόμη καφέ με τις φίλες σου,μα έχουν ένα βλέμμα παρηγοριάς και εκνευρίζομαι.Τίποτα δεν έιναι ίδιο,δεν χορεύουμε πλέον στην αυλή,ο κήπος είναι απεριποίητος και το αγαπημένο σου υπόγειο,κλειδωμένο από τα χέρια σου.Μόνο που έχουμε ένα καροτσάκι στο σπίτι,που δεν πρόλαβες να δεις.Κοιμάται στη κουβέρτα σου και θα έχει το όνομά σου..

Σήμερα δεν θα είμαι εκεί,δεν μπορώ να ταξιδέψω και δεν ξέρω αν θα ήθελα να είμαι και να μπορούσα.Θα πρέπει αν δείχνω δυνατή να στηρίζω και δεν το έχω καθόλου.Συγχώρεσέ με..με ξέρεις.
Σε έχω μέσα μου,σ΄αγαπάω και νιώθω τη προστασία σου..