ΕΛ.ΑΣ το μεγαλείο σου!

"Πλήρωσε με τη ζωή του το μέγα φίασκο της αστυνομίας"

"Σε όπλο αστυνομικού ανήκουν οι φονικές σφαίρες"

¨Θλίψη και συλλυπητήρια στην οικογένεια του νεκρού"

"Ένα ακόμη λάθος.Ένας ακόμη άτυχος νεκρός"

Οι παραπάνω τίτλοι είναι λίγοι από τις χιλιάδες δημοσιευμένες αναρτήσεις στο google ,όσον αφορά το συμβάν στη περιοχή του Βύρωνα.Ο λόγος για τον θάνατο του 25χρονου,Νίκου Τόντι,πατέρας ενός 18 μηνών παιδιού,που προκλήθηκε από σφάιρες της αστυνομίας,στη προσπάθεια αυτής να αφοπλίσουν 2 κακοποιούς.Ο άτυχος άντρας βρέθηκε στο λάθος σημείο,την ώρα που οι αστυνομικοί σημάδευαν τους δράστες,με αποτέλεσμα να μετράει η σορός του 9 τραύματα από σφαίρες των 9 χιλιοστών.Οι κακόποιοι εντέλει συνελήφθησαν και η αστυνομία παραδέχτηκε το μοιραίο λάθος της,καθώς υποστήριξε πως μπέρδεψε τα πρόσωπα.Αυτά εν ολίγοις.Μετά ακολούθησαν πολιτικές διαμαρτυρίες,ερωτήματα,κατηγορίες,αναφορά σε παρόμοια λάθη (Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο) και το κλασσικό σενάριο που ακολουθείται σε κάθε μακελειό τέτοιου τύπου..

Δεν είμαι άκρως ενημερωμένη,έφτασε στα αυτιά μου σχεδόν τυχαία και ό,τι έμαθα,το έμαθα από το διαδίκτυο από το λίγο που έψαξα.Η ουσία με νοιάζει:Κι αυτή λέει πως ένας ακόμη άνθρωπος έκλεισε ττα μάτια του.Για να ανοίξει τα μάτια της επιτέλους αυτή η χώρα.Ένας νέος άνθρωπος σκοτώθηκε από λάθος κάποιου άλλου.Κι επειδή ο κάποιος άλλος τυχαίνει να ντύνεται από την ελληνική αστυνομία,με μια παραδοχή του λάθος του,όλα κουκουλώνονται.Δεν με νοιάζει το πώς και το τι,τι θα πει <<ατύχημα>> και ποιος καλύπτεται με αυτή την απάντηση,όταν μιλάμε για θάνατο και μάλιστα άδικο;;Πόσα λάθη της αστυνομίας θα πληρώνονται ακόμη και πότε επιτέλους θα αγγίξουμε το πρόβλημα από τη ρίζα του;;

Γιατί κανένας δεν θυσιάζεται για λάθη αστυνομικών ή για να ξεσπάσει πάνω του ο κομπλεξικός μπάτσος τα απωθημένα του (6 Δεκεμβρίου 2008) ή για να βρουν οι αναρχικοί ευκαιρία να κάνουν το πλιάτσικό τους ή για να κάνουν τα κόμματα την αντιπολίτευσή τους.Η θυσία του κάθε αδικοχαμένου είναι ένα χαστούκι για να ξυπνήσει αυτή η χώρα από το λήθαργο και τη μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει.

Σε άλλες λογοκρισίες αντιδρούμε,άλλες ενέργειες μας εξοθούν στα άκρα,άλλες απόψεις έχουμε τώρα και μπορεί για αντίθετες ιδέες να δίνουμε τη ζώη μας αύριο.Το θέμα ίσως το τράβηξα,ίσως και να το είδα πρόχειρα.Το δικό μου συμπέρασμα είναι πως το δικαίωμα στη ζωή είναι προνόμιο όλων και είναι κρίμα που τέτοια γεγονότα μας κάνουν να φτάνουμε στο σημείο να πολεμάμε για αυτό.
Δεν ξέρω τι ποινή ορίζει η περίπτωση,η ποινή ορίζεται από τη συνείδηση του καθενός μας και η χειρότερη είναι αυτή που προκαλείται μέσα μας.Όταν ακούς τέτοιες ειδήσεις,μόνο οργή μπορείς να νιώσεις.Και φόβο.Και ντροπή.