Αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος,η ζωή το λέει πεταλούδα..

-Πόση ώρα μας απομένει;Ρώτησε η ελιά με νευρικότητα.

-Τόση όση ορίζει ο νόμος της φύσης και τόση όση απαιτεί ο νόμος της αγάπης,απάντησε η κάμπια.

-Ανυπομονείς;Το αποφάσισες,ε;

-Εδώ εκπλήρωσα το χρέος μου:Σου δίδαξα την ελπίδα,σε καιρούς ξηρασίας.Σου έμαθα τη δύναμη,όταν φοβόσουν τον άνεμο και σου ψιθύρισα την αγάπη,προστατεύοντας τους καρπούς σου.

-Πόση ευγνωμοσύνη σου χρωστάω..αναρωτήθηκε η ελιά και σήκωσε τα μάτια της στον ουρανό.

-Θα σου πω ένα μυστικό,είπε χαμογελώντας η σοφή κάμπια,όταν ανταλλάζεις συναισθήματα,έχεις πιάσει το νόημα της ύπαρξής σου.Το αίσθημα της προσφοράς σε ανταμοίβει και φεύγεις γεμάτος..και φίλησε της ρίζες του δέντρου της!

-Το αίσθημα της προσφοράς σε ανταμοίβει,επανέλαβε η κάμπια..Και τώρα;Ξέχασα να σε ρωτήσω πού θα πας τώρα,είπε η ελιά και σταύρωσε τα χέρια της με παιχνιδιάρικο ύφος.

-Τώρα θα πέσω να κοιμηθώ εδώ δίπλα σου και το πρωί θα είμαι μία πρίμα μπαλαρίνα χορεύτρια!!Νόμος της φύσης!!Είπε η κάμπια κάνοντας μια στροφή γύρω από τον ευατό της!

-Και θα έρχεσαι να με βλέπεις;Παραπονέθηκε η ελιά

-Όποτε με καλούν τα φύλλα σου,θα βρίσκομαι ένα πέταγμα μακρυά σου!Νόμος της αγάπης!!

-Σ'ευχαριστώ για την αγάπη σου,είπε το δέντρο και γύρισε να την αγκαλιάσει....

...μα η κάμπια είχε ήδη αποκοιμηθεί...

...Και επειδή οι νόμοι της φύσης είναι αμετάκλητοι,την επόμενη μέρα,μια πανέμορφη πεταλούδα χόρευε στα φύλλα μιας ελιάς και λίγοι γνώριζαν τον ρυθμό του χορού της...
  

 

Αφιερωμένο στον παππού μου,που ολοκλήρωσε σήμερα με επιτυχία τον σκοπό της ζωής του στη γη!!

Επέστρεψα!!Καλώς με ξαναβρήκατε,τέλος τα μεγάλα διαλείμματα,το κουδούνι χτύπησε για μέσα!!

Πολλά φιλιά,να είστε όλοι καλά!